
فضای کار اشتراکی یکی از جدیدترین روندها در فضای کسبوکارهای امروزی است. فضای کار اشتراکی، شکل جدیدی از فضای کار است که به افراد این امکان را میدهد تا در یک فضای مشترک با یکدیگر همکاری کنند؛ اما این افراد لزوماً پروژههای مشترکی را دنبال نمیکنند. مخاطبان چنین فضاهایی اغلب تیمهای استارتاپی و فریلنسرها هستند. در این فضاها، بستر مناسبی برای تعامل، شبکهسازی، کسب تجربه و خلاقیت وجود دارد. در این نوشتار قصد داریم به این موضوع بپردازیم که ویژگیهای فضای کار اشتراکی چه تأثیری بر بهرهوری دارد؟ در ادامهی مطلب با ما همراه باشید…
جریان یکپارچهای از ایدهها و تجارب را فراهم میآورد.
زمانیکه شما با افراد مختلف، با تخصصهای متنوع و مهارتها و استعدادهای بسیار منحصر به فرد در یک فضا کار میکنید؛ میتوانید این فرصت را غنیمت بشمارید و در مواقع لازم از دانش و تجارب آنها بهرهمند شوید. شما در فضای کار اشتراکی، این امکان را دارید تا بدون خارج شدن از محل کارتان، از افراد حرفهای که در اطراف شما هستند مشاوره دریافت نمایید و همین امر، اتلاف وقت را به حداقل میرساند. علاوهبراین، فضای کار اشتراکی هر روزه برای شما فرصت مناسبی را در راستای یادگیری هر چه بیشتر فراهم میآورد و این امر در بلندمدت، موجب میشود تا شما به یک فرد متخصص در کارتان تبدیل شوید. این تخصص، در آینده، زندگی حرفهای شما را تحت تأثیر قرار خواهد داد و با استفاده از مهارتهایی که کسب خواهید کرد؛ مسیر موفقیت را با سرعت بیشتری خواهید پیمود. همچنین فضای کار اشتراکی، احتمال اشتباه کردن را نیز کاهش میدهد چرا که هر فردی بر روی زمینهی تخصصی خود که در آن مهارت کافی دارد؛ تمرکز میکند.
افراد در چنین فضاهایی شادتر و پر انرژیتر عمل خواهند کرد.
فضای کار اشتراکی، فرصتی را برای تعامل و ارتباط هر چه بیشتر فراهم میآورد. تحقیقات نشان داده است که افراد در فضاهایی که امکان شبکهسازی و صمیمیت برایشان فراهم است؛ با انگیزه و اشتیاق بیشتری کار میکنند و این بدین دلیل است که افراد در چنین فضاهایی احساس تنهایی کمتری میکنند. همهی این واکنشهای مثبت باعث شده است که همکاری مشترک، کلید سعادت کارمندان باشد و در نتیجه باعث افزایش بهرهوری گردد. در همین راستا، ارتباطات و شبکهسازیها، باعث میشود تا افراد احساس تعلق بیشتری نسبت به کارشان داشته باشند و محل کارشان را خانهی دوم خود بدانند. در نتیجه میتوان گفت که افراد شادتر= بهرهوری بیشتر.
به ابعاد انسانی کارمندان، توجه ویژهای میشود.
زمانیکه کارمندان در فضاهای بسته کار میکنند؛ تیم کاری خود و صفات انسانی را از یاد میبرند. آنان به مرور زمان همچون رباتهایی خواهند شد که اهداف غایی انسانی را نمیبینند و فراموش میکنند که عضوی از یک تیم بزرگ هستند و هم تیمهای آنان، از انسانهایی همچون خودشان تشکیل شده است. این در حالی است که وقتی کارمندان در یک فضای کاری باز مشغول به فعالیت میشوند؛ درک بهتری نسبت به فضا و همکاران و اطرافیانشان خواهند داشت و حد و مرزهای میان آنان برداشته میشود. فضاهای کاری باز، مدیران و کارکنان را قادر میسازد تا رشد کنند و بهینهتر عمل نمایند. همچنین، در فضای کار اشتراکی به راحتی میتوان سوء تفاهمات و چالشهای موجود را با همکاری و مشارکت برطرف کرد.
تعادل میان زندگی و کار تقویت میگردد.
تمامی افراد شاغل میدانند که حفظ تعادل میان کار و زندگی تا چه اندازه دشوار است. بسیار پیش میآید که قصد دارید بر روی کارتان تمرکز نمایید اما مسائل خانوادگی این امکان را به شما نمیدهد و تمام ذهن شما را به خود مشغول میکند. در نتیجهی این امر، بهرهوری شما کاهش مییابد و این در حالی است که در فضای کار اشتراکی، به دلیل تعاملات انسانی، طوفان مغزی و ارتباطات مؤثر، جایی برای تفکرات منفی و دغدغهها باقی نمیماند و این یک گام مثبت به منظور دستیابی به تعادل مورد نیاز در زندگی است. هر چه تعادل بیشتری میان کار و زندگی شما برقرار باشد؛ بهرهوری شما نیز افزایش خواهد یافت.
فضای کار اشتراکی، به طور طبیعی هیجان برانگیز است.
اگر چه تا کنون از لحاظ علمی ثابت نشده است اما همهی افراد قبول دارند که کار کردن در یک محیط پویا و سرشار از انرژی، شما را به کار بیشتر ترغیب میکند. در واقع پویایی و ارتباطات مؤثر موجود در فضای کار اشتراکی، شما را به انجام کار بیشتر و مؤثرتر تشویق و ترغیب مینماید و در ادامه خواهید دید که در بلندمدت چگونه بهرهوری شما افزایش خواهد یافت.
نگارش و ترجمه: مینا کاظمیان
منبع: innovationmanagement.se